دوره صفویه به دوره«اختلاف مذهبی»بین ایران و عثمانی معروف است ولی در تاریخ،برگ‌هایی از اتحاد،حسن‌تفاهم،دوستی و صمیمیت دو کشور مسلمان با همدیگر نیز به چشم می‌خورد.بعد از انعقاد معاهده زهاب(1049ق1639/م)بین شاه صفی و سلطان مراد چهارم،عثمانی‌ها از مخالفت با ایران دست‌ کشیدند.به این ترتیب،تأثیرگذاری عامل«مذهب»که یکی از عوامل اختلاف بین دو کشور بود،تا اندازه‌ای‌ کم‌رنگ شد. در دوره افشاریه،نادرشاه چندین سال با عثمانی جنگید ولی سرانجام دریافت که باید به بین مسلمانان‌ صلح و آشتی برقرار گردد.وی برای تحقق بخشیدن به تألیف بین شیعه و سنی در سال 1156ق«انجمن‌ دینی نجف»را تشکیل داد و علمای بزرگ و معروف شیعه و سنی کربلا،نجف،حله،بغداد و کاظمین در کنار عالمانی از ایران،بخارا و افغانستان در آن مجلس بزرگ مشورتی شرکت کردند
Noormags.ir.