در توسعه و رکود شهری قزوین، به عنوان پایتخت دور ه ایی از حکومت صفویه بررسی عوامل محیطی نظیر موقعیت جغرافیایی و استراتژیکی، خاک منطقه، آب و هوا، منابع آب، حوادثی نظیر زلزله، سیل و شیوع بیماری ها تأثیر زیادی داشته است و در خور پژوهشی جدی است . از این رو، د ر این تحقیق تلاش گردیده است تا نقش این عوامل، از زوایای مختلف مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. قزوین از جمله شهرهایی است، که پس از انتخاب آن به پایتختی صفوی، اهمیت ویژه و منحصر به فردی یافت و دوره درخشانی از عمران و توسعه شهری را در زمان شاه تهماسب آغاز کرد ، اما با گذشت نیم قرن و سعی و تلاش دولت مردان صفوی در گسترش و رونق شهری به دلایل مختلف، این شهر نتوانست تغییرات چندانی را به خود بگیرد، که از جمله آنها عوامل محیطی و بروز حوادث طبیعی بوده است. از این رو، شاه عباس اول، پایتخت را از این شهر به اصفهان انتقال داد.
مطالعات تاریخ فرهنگی؛ پژوهش نامه ی انجمن ایرانی تاریخ سال سوم، شماره ی دوازدهم، تابستان 1391